Met korte passen komt ze naar mijn tafel lopen. Een beetje verlegenheid valt me nog net op. Als ze dicht naast me staat vraagt ze bijna fluisterend: ‘Als ik straks een bril nodig heb, wilt u ‘m dan met me uitzoeken?’ Ik vond haar al leuk, met haar eigen gereide uitspraken en mening over van…
Eén bril, twee taarten.
Arrgh! Wat is het koud bij die deur. Maar blijven lachen, handjes schudden, bloemen in ontvangst nemen. Ja ook een fles champagne en een doos chocolade. Leuk en heerlijk allemaal. Jammer dat ik niet iedereen persoonlijk kan spreken of rond kan leiden. Ik wil zo graag horen wat ze er écht van vinden. Ah, daar…
Een rood label op zijn billen en verder gaat het over ándere brillen.
Tja, grapt hij, want op TV maken ze reclame voor heel andere prijzen. Ik knik en wacht nog heel even af. En ja hoor, daar komt die bekende vraag: Uw brillen zijn veel kostbaarder, hoe kan dat? Het is een knappe vent! Ja sorry, heb mijn ogen niet in mijn zak natuurlijk. Een fijne bos…